Wokół Babiej Góry

Piątek, 4 grudnia 2009 · dodano: 07.04.2013 | Komentarze 1

Trip wokół Babiej Góry był dla nas pierwszym wypadem poza dobrze nam znane trasy Beskidu Małego i Śląskiego. Razem z Jakubiszonem dojechaliśmy samochodem do Oravskiej Polhory na Słowacji, aby spod zajazdu "Chata Slana Voda" wyruszyś na rowerach w teren. Już pierwszy rzut oka na górę, w kierunku której zmierzamy nastrajał do ostrego pedałowania.

Początkowa trasa zamkniętym dla samochodów asfaltem była bardzo przyjemna. Kontrolowaliśmy naszą lokalizację na mapie i napawaliśmy się obecnością w nieznanym nam terenie.




Pierwszy poważniejszy podjazd pojawił się przed przełęczą Tabakowe Siodło. Tam zrobiliśmy sobie krótką przerwę.





Dalsza droga wiła się wzdłuż granicy, a potem czerwonym szlakiem w kierunku schroniska PTTK na Markowych Szczawinach. Teoretycznie nie wolno tam jeździć rowerem (Park Narodowy) ale w praktyce jest to tak mało uczęszczany szlak, że raczej nikomu nasza jazda nie przeszkadzała. Z rowerów zsiedliśmy zbliżając się do schroniska i okazało się to bardzo dobrą decyzją. Spotkaliśmy w tym miejscu strażnika PN, któremu musieliśmy się wytłumaczyć co robimy w tym miejscu z rowerami. Przestrzegł nas przed jazdą, zezwolił tym samym na prowadzenie dwóch kółek obok siebie i poszedł w swoją stronę. My natomiast początkowo prowadząc swoje maszyny czuliśmy nieodpartą pokusę aby na nie wskoczyć. Tym bardziej, że niebieski szlak na przeł. Krowiarki to droga po równi pochyłej. Chyba już za pierwszym zakrętem, zostawiwszy w tyle schronisko zdecydowaliśmy, że dosyć tego prowadzenia. Co to za absurdalny przepis o zakazie jazdy na rowerze po Parku w momencie gdy do nowo budowanego schroniska ekipa budowlana dojeżdżała tą samą drogą na kładach. Natomiast pieszych praktycznie nie było. Po drodze spotkaliśmy jeszcze tylko...strażnika Parku. Niestety nie jestem w stanie powtórzyć tego co wykrzykiwał wymachując rękami, gdyż szum wiatru i stukot łańcucha o rurkę tylnych widełek na usłanej kamieniami trasie skutecznie zagłuszał jego wołania.



Z Krowiarek wjechaliśmy na chwilkę na asfalt by za moment znowu wjechać w błotnistą dróżkę przez las. Przed nami roztaczał się wspaniały widok na najwyższe góry Polski. Zielonym szlakiem dojechaliśmy do utwardzonej drogi prowadzącej w kierunku granicy ze Słowacją. Po asfaltowej nawierzchni jechało się tak dobrze, że zapędziliśmy się aż do wsi Lipnica Wielka. Niestety nie był to dobry kierunek i musieliśmy się wrócić ok 2km pod górkę w stronę turystycznego przejścia granicznego Przywarówka-Oravska Polhora. Stamtąd niebieskim i żółtym szlakiem dotarliśmy z powrotem do samochodu przy chacie Slana Voda. Muszę przyznać, że widok na królową beskidów od tej strony jest niezbyt imponujący.